Page 62 - BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR TARİHİ 12
P. 62

Kızbörü Oyunu

                      Çok iyi binici olan bir kız ve kızın pe-
               şinden koşturan çok sayıda delikanlı ile kaçma
               kovalama şeklinde yapılan bir atlı spordur. En
               iyi atı seçme hakkına sahip olan kız oyuncu,
               düz bir alanda erkek oyunculardan 50-75 m
               önde durur. At aydocunun (atlı müsabakayı
               yöneten kişi) zurnagiciye (başlama işareti ve-
               ren kişi) verdiği işaretle yarış başlar. Belirlenen
               mesafede (500-1000 m) kızı kovalayanlardan
               birinin kıza yetişerek ona eliyle dokunma-
               sıyla yarış sona erer. Belirlenen mesafede kız
               oyuncuyu ilk yakalayan erkek oyuncu oyunun
               galibi olur. Eğer mesafe sonunda hiçbir er-
               kek oyuncu kız oyuncuyu yakalayamazsa kız                     Görsel 3.16: Kızbörü
               oyuncu galip sayılır (Görsel 3.16).
                      “Kızbörü” ya da “kız kaçar” da denilen bu binicilik oyununu yerli ve yabancı yazarların sık sık “kız
               kovmay” veya “kız oynok” oyunuyla karıştırdıkları görülür. XIX. yüzyılın ortalarına kadar nişan ve düğün
               merasimlerinde damadın arkadaşlarının yardımı ile kız ve damat arasında yapılan bu spor, bu tarihten son-
               ra büyük toylarda yapılmıştır. 1930’lara kadar böyle oynanmaya devam eden oyun, bu tarihlerden sonra
               kıza yetişmek isteyen delikanlılar arasında çıkan büyük çatışmalar gerekçesiyle tamamıyla terkedilir.



                       Beyge Oyunu

                      Oyun, ilk kez Kırgız Türkleri tarafından oynanmıştır. Bir köy ya da obada bir genç kızın birden faz-
               la talibinin olduğu ve kız tarafının da kararsız kaldığı durumlarda hem isteyen tarafların kırılmasına mâni
               olmak hem de gelin adayına tercih şansı tanımak amacıyla oynan bir oyundur. Oyunda damat adayları,
               atlarıyla yine at üzerindeki genç kızı belirli bir mesafeye kadar kovalamaya başlarlar. Amaç gelin adayını
               atlarına bindirebilmektir. Elinde kamçı olan gelin adayı ise istemediği damat adayını kamçısı ile yanına yak-
               laştırmamaya çalışır ve gönlünün olduğu damat adayının atına binerek kimle evlenmek istediğini ailesine
               bildirir. Oyunun sonunda gelini atına bindiren damat adayı da damat olarak kabul edilir (Görsel 3.17).





























                                                        Görsel 3.17: Beyge






      60  TÜRK TARİHİNDE BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67