Page 25 - RİTİM EĞİTİMİ VE HALK DANSLARI 11

1.2. RİTİM EĞİTİMİ VE HALK DANSLARININ TÜRKİYE’DE GELİŞİMİ

Türkler, Orta Asya’dan getirdikleri müzik ve ritim birikimlerini Anadolu’daki medeniyetlerle harman-
layarak geliştirmişlerdir. Bu birikim üzerine Cumhuriyet Dönemi ve sonrasında da geçmişin izlerini taşıyan
yeni bir anlayış oluşmuştur. Farklı ritim çalgıları ile zenginleşen geleneksel Türk müziğinde en önemli vur-
malı çalgı, davul ve çeşitleri olmuştur. Vurmalı çalgılar, ortaya ilk çıkış biçimlerini yapı olarak basit olmaları
nedeniyle korumuş ve küçük değişiklikler göstererek bugüne kadar ulaşmıştır.
Görsel 1.19’da bazı davul ve ritim çalgılarından örnekler verilmiştir.

Tabor örneği Davul örneği

Kudüm örneği Davul örneği
Görsel 1.19: Davul ve ritim çalgıları

Davula ait ilk görsel belgeye MÖ 1900-1200 yıllarında Sümer ve Hitit rölyeflerinde rastlanmaktadır.
Eski Türk uygarlıklarında dinî ve din dışı törenlerde, askerlikte, eğlencede, oyunda ritim ve özellikle davulun
önemli bir yeri olduğu görülmektedir. Selçuklular Dönemi’nde süslü tokmaklı ve altın işlemeli davullar kul-
lanıldığı görülmüştür. Bu da Türk toplumlarında davulun önemini gösteren önemli belgelerden biridir. Ritim,
İslamiyet sonrasında da toplum yaşamında önemli bir yer tutmaya devam etmiştir. Ramazan ayında sahur
zamanlarında manilerle zenginleşen davul çalımları buna örnek verilebilir. 15. yüzyıldaki tarihî kalıntılarda
da bugün Türk davuluna benzer izler görülmektedir. Bu davullar, savaşlarda ve mehter takımında kullanıl-
mıştır. Davulun kullanım alanları zamanla artmış ve farklılaşmıştır. Türk kültüründe yeri ayrı olan davullar,
1. ÜNİTE
Osmanlı’da da tellallar tarafından halkı haberdar etme ve bilgilendirme amaçlı kullanılmıştır.

23