Page 140 - DEFTERİM TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10

Gülşehrî (?-?)
Geniş bir tasavvuf kültürüne sahiptir.
Farsça yazdığı Feleknâme adlı eseriyle tanınmıştır.
Didaktik ve tasavvufi olan eserleri, eski Anadolu Türkçesinin önemli
örneklerindendir.
Sanat kabiliyeti bakımından Yûnus Emre’den sonra çağının usta şairlerinden
biri kabul edilmiştir.

Başlıca Eserleri: Mantıku’t-Tayr

Mantıku’t-Tayr: Kuşların efsanevi bir kuş olan Simurg’a ulaşmak için Hüdhüd
rehberliğinde çıktıkları yolculuğu konu edinen eser, vahdetivücut inancını anlatan
alegorik bir mesnevidir.
Ferîdüddin Attâr’ın aynı isimli eserinin Türkçe çevirisidir.

Ahmedî (1334-1412)
Beylikler döneminin önde gelen şair ve yazarıdır.
Mesnevilerinde daha çok bilimsel ve kültürel konuları işleyen şair, yüzyılın en
çok eser veren sanatçısıdır.
Türkçeyi kullanmada oldukça başarılıdır.

Başlıca Eserleri: İskendernâme, Cemşîd ü Hurşîd

İskendernâme: İranlı şair Nizami’nin aynı adlı eserinin çevirisi olan eser, Büyük
İskender’in doğu seferini anlatır. Türk edebiyatında bu konuda yazılmış ilk ve en
başarılı eserdir.
Cemşîd ü Hurşîd: Çin fağfurunun (imparator) oğlu Cemşîd ile Rum kayserinin
kızı Hurşîd arasındaki aşkı anlatan eser, Selmân-ı Sâvecî’nin aynı isimli eserinin
çevirisidir.

Kadı Burhâneddin (1345-1398)
Kadılık, vezirlik, hükümdarlık yapmış âlim ve şairdir.
Türklerin divan edebiyatına kazandırdığı nazım şekillerinden tuyuğu en fazla
kullanan şairlerdendir.
Tasavvufi düşünce ve mecazlardan yararlansa da daha çok beşerî aşkı işler.
Gazelleriyle de dikkat çeken şair, şiirlerinde günlük konuşma dilini kullanır.

Başlıca Eserleri: Divan

Hoca Mesud (?-?)
Eserlerini aruz vezniyle ve sade bir Türkçeyle yazmıştır.
Eserlerinde o dönemde kullanılan deyimlere ve atasözlerine yer vermiştir.
Aruz ölçüsünü başarıyla kullanan şairlerdendir.
Başlıca Eserleri: Süheyl ü Nevbahâr

Süheyl ü Nevbahâr: Yemen padişahının oğlu Süheyl ile Çin fağfurunun kızı
Nevbahar arasındaki aşkı anlatan didaktik bir mesnevidir.

138