Page 143 - DEFTERİM TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 10

Hayâlî Bey (1499- 1556)
Bekâr Memi lakabıyla tanınır.
Tasavvuftan yararlanmasına rağmen mutasavvıf sayılmaz.
Onun şiirleri rindane bir hava taşır.
Döneminin en güçlü gazel şairlerindendir.
Necâtî Bey gibi şiirlerinde atasözü, deyim ve halk söyleyişlerine yer vermiştir.
Başlıca Eserleri: Divan

Fuzûlî (?-1556)
Divan edebiyatında lirik şiir denilince akla gelen ilk isimlerdendir.
Şiirlerinde Azerbaycan Türkçesi kullanmıştır.
Şiirlerinde aşk, ayrılık, dünyevi zevklerin geçiciliği ve ölüm düşüncesi en sık
rastlanan temalardır.
Aruzu Türkçeye başarıyla uygulayan şairlerdendir.
Âşıkane gazel türünün en önemli temsilcisidir.
Şiirlerinde derin bir karamsarlık vardır.
Hem beşerî hem de ilahi aşkı işlemiştir ama mutasavvıf şair değildir.
Tasavvuf onun için amaç değil araçtır.
Başlıca Eserleri: Türkçe-Farsça-Arapça Divan, Leylâ vü Mecnûn, Beng ü
Bâde, Sohbetü’l-Esmâr, Hadîkatü’s-Suadâ, Sıhhat u Maraz, Rind ü Zâhid,
Enîsü’l-Kalb, Mektuplar...

Leylâ vü Mecnûn: Eser, beşeri aşktan ilahi aşka geçişin anlatıldığı bir
mesnevidir.
Şikâyetnâme: Fuzûlî Bağdat’ın fethi için yazdığı kasideden hak ettiği ödülü
alamaması üzerine Nişancı Celâlzâde Mustafa Çelebi’ye gönderdiği sosyal
eleştiri içeren mektup türündeki eseridir.

Bağdatlı Rûhî (?- 1605)
Sade dille, sanat kaygısından uzak şiirler yazmıştır.
Şiirlerinde tasavvufi düşünce ve mazmunlara sıkça yer verir.
Sosyal hiciv örneği sayılan terkibibentleriyle ün kazanmıştır.
Hem divan edebiyatı sanatçıları hem de Ziyâ Paşa ve Muallim Naci bu
terkibibende nazire yazmıştır.
Başlıca Eserleri: Divan

Taşlıcalı Yahya (?-1582)
Yerli renklerle ve sade bir dille kaleme aldığı mesnevileriyle dikkat çeker.
Türk edebiyatında hamse yazan şairlerin öncülerindendir.
Şehzade Mustafa Mersiyesi, şairin tanınmış eserlerindendir.
Kaside ve gazellerinin yanı sıra musammatları ve şehrengizleriyle de ünlüdür.
Başlıca Eserleri: Divan, Hamse, Şehrengîz-i Edirne, Şehrengîz-i İstanbul

141