Page 7 - Türk Dili ve Edebiyatı 11 | 3.Ünite

Şiir

Hazırlık

Sanat, sanat için mi olmalı yoksa toplum için mi? Tartışınız.

MÜTESADİF

Tecessüs: 1 Tecessüs: 2
Şu güzer-gâha kıl nazar; Acaba kim şu sîmîn-ber,
Her belâ anda muntazar! Kime âşık kime muğber?
Gün batarken garib garib, Tavrı pür-mânâ, hey’eti sâde,
Kimseler yoğ iken şu sahrâda, Ser-âzâde;
Kim şu mahlûk-ı dil-firîb, Kim şu hasnâ-yı bî-hemtâ:
Kim unutmuş anı bu enhâda? Acep kimdir?
Niçin ağlar hazîn hazîn, Âftâb âzim-i mağrîb;

Ne temennâsı var bu dünyada? O niçin olmamış gârib?
Acaba kim şu nâzenîn, Sebep kimdir?
Kimi bekler kenâr-ı deryâda? Ne oturmuş tek ü tenhâ,
Ne sevdada,
Kimi bekler kenâr-ı deryâda?
2. Metin

Abdülhak Hamit Tarhan
Abdülhak Hâmid Tarhan-Bütün Şiirleri 1
Hazırlayan: İnci Enginün

Metinde Geçen Bazı Kelime ve Kelime Grupları
âftâb: 1. Güneş. 2. Güneş ışığı. muntazar: Beklenen, gelmesi umulan.

âzim: 1. Niyetli, kesin kararlı. 2. Bir yere hareket mütesadif: Tesadüf eden, rast gelen.
eden. nazar kılmak: Bakmak.

bî-hemtâ: Benzersiz.
nâzenîn: 1. Nazlı. 2. Narin, ince yapılı.
dil-firib: Gönül aldatan, cazibeli, alımlı.
ser-âzâde: 1. Serbest, özgür, başıboş. 2. Rahat,
enhâ: Taraflar, yönler, yanlar. dertsiz.
gârib: Batan. sîmîn-ber: Gümüş bedenli, vücudu gümüş gibi
olan.
hasnâ: Güzel (kadın).
hey’et: (metinde) 1. Kıyafet. 2. Görünüş. tecessüs: Merakını gidermeye çalışma, görme,
anlama merakı.
mağrîb: Batı.
temennâ: (metinde) Dileme, dilek, istek.
muğber: Gücenmiş, küsmüş.

75