Page 15 - Tarih-10 | 7.Ünite
P. 15

KLASİK ÇAĞDA
                                                                                OSMANLI TOPLUM DÜZENİ

               Osmanlı Devleti’nde vasıflı eleman ihtiyacı, küçük yaşta alınan
               çocukların Lonca Teşkilatı içerisinde yetiştirilmesiyle karşılanmış-
               tır. Meslek öğrenmek üzere bir ustanın yanına çırak olarak verilen
               çocuklar önce kalfalığa sonra da ustalığa terfi ettirilmiştir.
               Esnaf arasında en alt basamakta bulunan kimselere
               çırak denilirdi. Çırağın, ustasına itaat etmesi ve girdiği
               meslek dalının geleneklerine uyması şarttı. Çırak; mes-
               leğinin inceliklerini öğrenmekle loncalar da çırağın
               okuma yazma ve dinî eğitimiyle ilgili tedbirleri almakla
               yükümlüydü. Ayrıca bu çıraklara alçak gönüllülük, sosyal
               dayanışma ve özveri gibi ahlaki eğitimler de verilirdi.
               Çıraklar, belli bir süre çalışıp mesleğinde ilerlediğini
               ispatladıktan sonra kalfalığa yükselirdi. Kalfalar, usta-
               sının yanında üretime yardım eder ve çıraklara nezaret
               ederdi. Mesleğin inceliklerini öğrenen kalfanın yaptığı
               işler, lonca ustalarına gösterilir ve ustalığa geçişi tö-
               renle gerçekleştirilirdi.
               Esnaf içerisinde çıkılacak en yüksek basamak ustalıktı.
               Usta olabilmek için mesleğin inceliklerini öğrenmek
               yeterli olmayıp aynı zamanda gedik sahibi olunması
               gerekirdi. Gedik, Osmanlılarda esnafın bir mesleği ya-
               pabilme yetkisidir. Ustalar içerisinde mesleğinin ince-                           Görsel 7.14
               liklerini en iyi bilen seçkinler grubuna ihtiyarlar ya da esnaf ihti-   Esnaf ihtiyarları (Temsilî)
               yarları (Görsel 7.14) denirdi. Bunlar gerek esnaf içerisinde gerekse
               devletle olan ilişkilerde ön plana çıkan kişilerdi.
               Osmanlı Devleti’nde birçok alanda hizmet veren loncalar ve bu
               loncalara bağlı dükkânlar vardı. Örneğin önemli bir ticaret mer-
               kezi olan Bursa’da, XVI. yüzyılın sonlarında faaliyet gösteren esnaf
               gruplarından bazıları şunlardır:                                                    Tablo 7.1
                                                                                              Meslek Grupları
                Meslekler           Mesleklerin Görevleri
                Kazzazlar           İpek işleyen ipek satan kişiler.
                                    Yünü veya pamuğu yay veya tokmak gibi bir araçla kabartma, ditme işini
                Hallaçlar
                                    yapan kişiler.
                Nalçacılar          Ayakkabının altına nal çakan kimse.
                Nalbantlar          Hayvanların ayağına nal çakan kimse.
                Muytablar           Kıl dokuyan kıldan eşya yapan kimseler.
                Palanduzlar         Palan, bir çeşit semer diken kimseler.
                Neccarlar           Kaba ağaç işi yapan bir çeşit marangoz.
                Bennalar            Bina yapan kimse inşaatçı.
                Kahhâller           Göz hekimleri.
                Debbâğlar           Deriyi terbiye eden tabaklayan kullanıma hazırlayan kişiler.
                Kebeciler           Yünden veya kaba kumaştan kalın kilim, ceket, palto, aba yapan kişiler.
                Simkeşler           Gümüş tel, sim işleyen zanaatkarlar.
                Bezzâzlar           Pamuk, Yün, ipek bez imal eden kumaş işi yapan kişi.
                Dülbentçiler        Pamuklu, ince ve seyrek dokunmuş hafif ve yumuşak bez işi yapanlar.


                                                                                                          197
   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20