Page 18 - Türk Dili ve Edebiyatı 12 | 2.Ünite
P. 18

2   ÜNİTE




                                                        4. METİN




                      Hazırlık

                  1.  Kişilerin aile içinde sorumluluk almasını gerektiren durumlara örnekler veriniz.
                  2.  Edebî eserler bireyde toplumsal duyarlılığın oluşmasını sağlar mı? Düşüncelerinizi paylaşınız.





               PARASIZ YATILI




























                    —Sen çıkınca işin bitip gene yürüyerek iner, Mısır Çarşısı’ndaki beğendiğimiz börekçi var ya, ka-
                  narya kuşları olan, orda öğle yemeğimizi yeriz. N’olacak kırk yılda bir ziyafet. Onun için Cağaloğlu’na
                  yürüyerek gidip gelmekten yorulmayız, değil mi benim kızım? İstersek tatlı bile yeriz. Köprüden de
                  eğlene güle döneriz.
                    Anne-kız sabah kalabalığının arasında, yabancı, çabuk yürüyorlardı.
                    Annesi durmadan konuşuyordu.
                    Böyle konuşkanlığının olduğu geçmişteki tek günü, hastaneye hastabakıcı olarak aldıkları gündü.
                    Çocuk, o zamanlar üçüncü sınıftaydı.
                    Önlüğü ağarık bir kara olmuştu.
                    Kış basmıştı.
                    Bu, köşedeki kömürcüden kömür alma günlerinin başlamasıydı.
                    Mangal yakmayı öğrenmişti.
                    Kapıda ilk çırayı ateşleyip kömürleri dikine onların üzerine yerleştiriyordu.
                    Boruyu koyunca çıtırtılar başlıyor, küçük kıvılcımlar çevreye saçılıyordu.
                                          Kömürler  kızarıp  ateş olmaya dönünce her  şeyi  unutup–arka  sırada
                      Metne Dair        oturmayı-Kızılay Kolu’ndan yemek yemeyi–ulusal bayramlarda şiir okuma-
                  Füruzan’ın Parasız    mayı–ilk yalazların maviliği yitene dek bekliyordu sokak kapısında. Oda-
                  Yatılı hikâyesindeki   larına mangalı aldığında ürktüğü şeyler yok oluyor, eski ceviz masaların-
                  bütün konuşmalar      da–annesinin en onurlandığı eşyalarıydı–çalışmaya oturuyordu. Mangalın
                  canlı, etkili ve duygu   o harlı halini çok seviyordu. Annesi korları küllemenin gerektiğini, çünkü
                  doludur. Yazar, bu    bununla ancak ertesi güne ısınacak ateşleri kalabileceğini söylerdi. Külle-
                  hikâyesi ile dönemin   ri güzel, parlak korların üstüne kapayıp birini–en kızılını, en mavi olanını
                  sosyal gerçekliğine ışık   açıkta bırakırdı-, derslerinden ara verip mangala baktığında sıcacık duran
                  tutmuştur.            tek kor, odanın sığınma olanağını artırırdı.






                 52
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23