Page 75 - İKİ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 12
P. 75
Görsel 2.23: Kazaklar, 1910-11, Wassily Kandinsky, Tate Galerİ, İngiltere
Kübizm: Yirminci yüzyıl başlarında ortaya çıkan diğer bir sanat akımıdır. Pablo Picasso’nun
yanı sıra Jean Metzinger (Cin Metzingır), André Lhote (Andire Lout) da önde gelen kübist sanat-
çılardan bazılarıdır. Hem ekspresyonizme hem de realizme karşı bir akım olarak gelişen kübizm,
soyut sanata giden yolda atılan en güçlü adımdır. Genellikle monochrome tonların tercih edildiği
bu akım; konstrüktivizm, neo-plastisizm ve orphizm gibi diğer soyutlama biçimlerini doğrudan et-
kilemiştir. Resmedilen imgeyle gerçeklik arasındaki ilişkinin niteliğini değiştiren kübizm büyük bir
devrimdir. Analitik kübizm ve sentetik kübizm olarak iki ayrı başlık altında incelemek mümkündür.
Analitik Kübizm: Forumun zihinde parçalan-
ması olarak açıklamak mümkündür. Bu anlayışta
sanatçı bir bütünün neresine bakmak istiyorsa
onu öyle parçalar sonra o parçaları birleştirir.
Ancak son şekil objeye benzemez, yeni bir şekil
doğar. Geometrik şekillere indirgenerek en yalın
anlatı ma ulaşılmak istenen analitik kübizmde bel-
li bir obje ya da objelerden yola çıkılarak soyuta
ulaşılmak istenir. Aynı zamanda kompozisyon-
ların dengeli olmasına özen gösterilir.
Sentetik Kübizm: Birbirinden farklı parça-
ların birleştirilirken onlara form verilmesidir. Bu
formda gazete, oyun kâğıdı, duvar kâğıdı, tahta
gibi hazır malzemelerin ve dekoratif elemanların
kolaj malzemesi olarak kullanıldığı görülür. Harf
ve sayıların soyutluğu ilk defa Juan Gris ile esere
katılmıştır (Görsel 2.24). Kalıplardan kurtulmayı
amaçlayan sanatçılar “gerçek olan” ile “gerçek
olmayan” arasında gidip gelmeyi sağlamışlardır.
Örneğin Ge orges Braque eserinde gerçek bir
Görsel 2.24: Şişe ve Gazete, 1913-14, tahta kullanmasına rağmen resmin ahşap boya
Juan Gris,Tate Galerİ, İngiltere
ile yapıldığı zannedilmiştir.
73