Page 120 - GENEL SANAT TARİHİ 10
P. 120

GENEL SANAT TARİHİ

          Sergi karma, konu ortaktır. Sergideki eserlerin konusu insanıyla birlikte doğa, gemiler, vinçler, balıkçı
          tekneleri, kıyı meyhaneleri, çalışan, konuşan, deniz ve liman insanlarıdır. İlk sergilerinde seçtikleri
          konu nedeniyle “Liman Grubu” olarak da anılan topluluğa göre sanat özellikle de resim, toplumun
          sorunlarıyla yakından ilgilenmeli, yaşantısını yansıtmalı, halkın sevinç ve dertlerinin aynası olmalıdır.
          Sergide kurdele yerine kapıya gerilen balık ağı kesilmiştir.
          Yeniler, kendinden önceki “D Grubu”nun aşırı Avrupa sanatı taraftarlığına ve biçimciliğine karşı
          toplumsal içeriğin önemini vurgulamak amacıyla birleşmişlerdir. Onlara göre sanat ve resim
          toplumun sorunlarına dönük olmalı, gerçek yaşamı yansıtmalı (Görsel 4.11), insanların güncel
          uğraşlarını  konu  almanın  yanı  sıra  onların  sevinç  ve  üzüntülerini  de  yansıtmalıydı.  “Yeniler
          Grubu”nun 1942 yılındaki ikinci sergilerinin konusu “Kadın” olarak belirlenmiştir.



























                          Görsel 4.11: Atatürk, Avni Arbaş, 1981, Resim ve Heykel Müzesi, Ankara

          Grup ilk dört yıl geniş bir etkinlik göstermiştir. Bu birliktelik 1950’li yıllara dek her yıl bir, iki
          sergi açmak suretiyle devam etmiş; en son grup üyelerinin 1952 yılında dağılma kararı ile son
          bulmuştur.
          •   Türk resminin Batı etkisinden kurtulması gerektiğini söylemişlerdir.
          •   Toplumcu gerçekçi anlayışı benimsemişlerdir.

          •   İlk kez Avrupa’da eğitim görmeyen sanatçılar tarafından kurulmuştur.
          •   D Grubu sanatçılarının Batı sanatı etkisinde çok fazla kaldığını düşünmüşlerdir.
          •   Ressamların kendi ülkelerinin sorunlarını yaptıkları resimlerle dile getirmeleri gerektiğini
             savunmuşlardır.
          Yeniler  grubunun  kurucularından  Nuri  İyem  (1915-2005)  Cumhuriyet  Dönemi’nin  önemli
          sanatçıları arasındadır. Sanatçı klasik ve soyut geometrik tarzda çalışmaları ile tanınmıştır.
          Çalışmalarında şekil ve formu vazgeçilmez unsur olarak görmüştür. Anlatımlarında toplumsal
          gerçekçiliğe  önem  vermiş,  simetriden  faydalanarak  kendine  has  bir  üslup  geliştirmiştir.
          Figüratif  çalışmalarında  toplumsal  sorunları  irdelemiştir.  Eserlerinin  konusunu  Kurtuluş
          Savaşı,  balıkçılar,  çalgıcılar,  toprak  insanları,  göçler,  gecekondular  ve  yakın  çevresinin
          portreleri  oluşturmaktadır.    Eserleri  arasında  “Toprağı  İşleyen  Kadınlar”,  “Kadın  Portreleri”,
          “Dededen Toruna Atatürk Türküleri”, “Tarlada Çalışan Kadın”, “Türkmen Kadını”, “Uğurlama” ve
          “Babaya İyi Geceler” bulunmaktadır.



          118
   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125