Page 130 - TÜRK İSLAM SANATI 11
P. 130

5. ÜNİTE



                        F) Germiyanoğulları Devri
                        Germiyanoğullarından  Mübârizüddin  Umur  bin  Savcı'nın  inşa  ettirdiği  Kütahya
                     Vacidiye Medresesi (1314-15), burada eğitim görevi veren Hoca Vacid'in eyvandaki kabri
                     nedeniyle onun adı ile anılmaktadır (Görsel 5.67, 5.68). İki eyvanlı plan şemasına sahip
                     yapıda Türk üçgenleriyle geçiş sağlanan ortası açık taş kubbe avluyu örtmektedir. Vacidiye
                     Medresesinde giriş cephesi diğer örneklerden farklı olarak üç kademeli inşa edilmiştir.
                     Girişin iki yanındaki köşe mekânları, gözlemle (rasat) ilgili aletlerin konulduğu nişlere
                     sahip olmasıyla bilinmektedir. Kütahya Vacidiye Medresesi sade cephesi ve az sayıdaki
                     mekânları,  gök  bilimleriyle  ilgi  gözlemlere  yer  veren  işlevi  ile  Beylikler  Devri’nin  en
                     önemli medreselerindendir.























                            Görsel 5.67: Vacidiye Medresesi, Kütahya  Görsel 5.68: Vacidiye Medresesi kubbesinin içi, Kütahya



                                                       FARK EDİNİZ

                     Vacidiye Medresesi ortası açık kubbeli bir medrese olup gözlemevi olarak in a edilmi tir.
                                         Günümüzde müze olarak kullanılmaktadır.





                        Germiyanoğlu Beyliği'nin diğer önemli bir yapısı da Kütahya'daki Yakup Çelebi İma-
                     reti’dir (1411). Bu yapı, ters “T” plan şeması bütünlüğünde olup çeşitli işlevleri bünye-
                     sinde toplamıştır. Yapının ortasında aydınlık fenerli kubbe altında granit bir şadırvan yer
                     alırken  kıble  tarafında  mescit,  onun  sağ  yanında  tabhane  (misafirhane)  bulunmaktadır.
                     Soldaki tabhane eyvanı çinili lahitle birlikte türbe mekânına eklendiğinden sol tabhane
                     türbe için ziyaret yeri olmuştur. Girişin iki yanındaki köşe mekânları ise medrese işlevini
                     yerine  getirmiştir.  Cephenin  ortasında  bulunan  ve  içeri  çekilmiş  olan  üç  bölümlü  son
                     cemaat yeri de bir geçiş mekânı olarak kullanılmıştır.
                        G) Saruhanoğulları Devri
                        Saruhanoğulları, Manisa’da, bütün Beylikler Devri’nin en önemli cami planını ortaya
                     koymuşlardır. Saruhanoğlu İshak Bey tarafından 1366’da yaptırılan cami, 1378’de eklenen
                     türbe  ve  medrese  ile  bir  külliye  hâlindedir.  Külliye  düşüncesi  ile  Selçuklu  Dönemi
                     geleneğini sürdüren yapının planı Beylikler Dönemi’nde tek örnek olan ama daha sonra
                     Osmanlı mimarisinde büyük bir gelişme gösteren sekiz dayanaklı kubbeyi sunmaktadır.
                     Mimarı Emet bin Osman olan Manisa Ulu Camii kareye yakın bir plan şeması içinde,
                     birbirine eşit iki bölüm olarak yapılmıştır. Cami, biri kapalı harim bölümü diğeri ise avlu
                     birimi  bölümünden  oluşmaktadır.  Camiden  bir  duvarla  ayrılmış  revaklı  avlu  ise  kubbe
                     mekânı ile aynı büyüklüktedir. Avlunun ortasında ayrıca bir de havuz bulunmaktadır.


                                                           127
   125   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135