Page 143 - TÜRK İSLAM SANATI TARİHİ 11
P. 143

CUMHURİYET DÖNEMİ SANATI

            Onlar Grubu
            Ressam ve şair Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun sanat görüşleri ve yapıtlarından etkilenen on
            öğrencisi 1947 yılında bir araya gelerek “Onlar Grubu”nu kurmuşlardır. Grubun üyeleri;
            Ivy Stangali, Leyla Gamsız, Hulusi Sarptürk, Mustafa Esirkuş, Nedim Günsür, Fahrünnisa
            Zeid, Turan Erol, Orhan Peker, Mehmet Pesen ve Fikret Otyam’ dır. Amaçları Anadolu’
            nun geleneksel nakış ögeleriyle Çağdaş Batı resminin anlatım biçimlerini birleştirerek
            doğadan ve gerçek çevreden seçtikleri konuları yöresel bir dil ve çağdaş sanatın soyut-
            lama anlayışıyla işlemektir. Batı sanatını taklit etmekle bir yere varılamayacağını savu-
            nan Eyüboğlu, Türk resim sanatını gerçek kimliğe kavuşturabilmek için Batı’nın resim
            tekniği ile geleneksel Türk el sanatlarının birleştirilmesi gerektiğini savunmuştur.
            Bedri Rahmi Eyüboğlu ve on öğrencisi Doğu-Batı sentezi doğrultusunda resim çalış-
            malarını sürdürmüşlerdir. Grubun ortak amacı geleneksel sanatlarımızdan yola çıkarak
            özgün olmaktır. On kişiyle kurulan grup, otuz üyeye ulaşmıştır. Sekiz yıl boyunca etki
            alanını genişleterek sergiler düzenleyen Onlar Grubu, 1955 yılında dağılmıştır.
            Bedri Rahmi Eyüboğlu (1911-1975) ortaöğreni-
            mini yaptığı sırada Trabzon’da bulunan Zeki Koca-
            memi’nin öğrencisi olmuş ve resme ilgi duymaya
            başlamıştır. 1927’de İstanbul’a gelerek Güzel Sanat-
            lar Akademisinde Nazmi Ziya’nın öğrencisi olmuş,
            buradaki iki yıllık eğitimden sonra Paris’e gitmiştir.
            1947’de İstanbul Asmalımescit’te kendi adını taşıyan
            özel bir atölye açmıştır. Değişik araç gereç ve farklı
            tekniklerle oluşturduğu işlerinde Batı sanatının zen-
            gin deneyim ve birikimleriyle yöresel ve geleneksel
            halk sanatının tekniklerini birleştirmiş, kendi sanat
            anlayışına özgü sentezlere ulaşmıştır. Az malzemey-
            le  çok şey anlatma sanatı olarak tanımladığı halk
            sanatı, sanatçının yapıtlarına kaynak oluşturmuştur.
            Ressamlığı ve hocalığı yanında şairlik ve yazarlığıy-
            la da tanınan sanatçının eserleri arasında Anadolu
            Motifli  Kompozisyon,  İstanbul’da  Sokak,  Kırmızı
            Han Kahvesi, Yazılı Natürmort, Salı Pazarı, Düşünen
            Adam, Karadut Satıcısı, Çömelmiş Köylü, Ankara’nın
            Kavakları, Han Kahvesi, Mor Takkeli Hacı, Son Kahve,
            Anadolu Hisarı, Köylü Kadın (Görsel 6.32) yer almak-
            tadır.
            Sanatçı,  Köylü Kadın (Tren-Yataklı  Vagon) isimli
            eserinde Anadolu’daki el işlemeciliğine ait desenleri
            kendi anlayışıyla yorumlamıştır. Pano yaparken kul-
            landığı mozaik tekniğini burada siyah fon üzerine
            boya ile uygulamıştır. Çocuğunu emziren anne figü-
            rü, resmin alt kısmında bu figürden bağımsız olarak                   Görsel 6.32: Köylü Kadın, Bedri
            yer alan vagonlu bir tren ve onun sağ ve solunda                      Rahmi Eyüboğlu, Resim ve Heykel
            bulunan figürler dikkat çekmektedir. “Gözleri Anadolu’yu Gören Adam” olarak bilinen Bedri   Müzesi, İstanbul
            Rahmi Eyüboğlu yerel motif ve temaları çağdaş yorumla yeniden ele alan ama benzer arayış
            içerisinde bulunan Matisse gibi evrensel bir dil oluşturmaya çalışmış, bunu yaparken kendi
            ülkesi ve geçmişine dair ögeler kullanmıştır.
            Avusturya Lisesini bitirdikten sonra 1946-1951 yılları arasında Güzel Sanatlar Akademisinde
            Bedri Rahmi Atölyesinde öğrenim gören Orhan Peker (1927-1978), halk sanatı kültürünü
            ve  Batı  sanatı etkilerini  kendine  özgü  üslubuyla  birleştirerek Türk  resim  sanatı  içerisinde
            önemli bir konum edinmiştir. Resimlerinde nesneyi ilk başta tanınmayacak şekilde açık koyu
            renk  lekelerine  dönüştürüp  soyutlayarak  tuvallerine  koymuştur.  1960’lı  yıllarda  ürettiği
            “Mandalar”, “İtfaiyeciler” ve “Yük Beygirleri” resim dizileri, sanatçının  en  karakteristik


                                                                                                    141
   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148