Page 28 - ÜÇ BOYUTLU SANAT ATÖLYE 11
P. 28

ÜÇ BOYUTLU SANATA GİRİŞ




               Primitif dönemlere ait heykel örnekleri incelendiğinde yerleşik hayat öncesi
            dönemlerde yaşayan halkların siteleşmeye varana kadar  anıtsal eserler çalış-
            madıkları ancak kentleşme ve devletleşme söz konusu olmaya başladıktan
            sonra daha büyük ölçekli çalışmalar ortaya çıkardıkları görülür.
               Arkaik Dönem (MÖ 800-500) büyük ölçekli anıtsal nitelikteki heykel uy-
            gulamalarının ortaya çıktığı dönemdir. Normal insan boyundaki figürlerde
            bazen bir bacak öne doğru yaylanmış gibi dursa da genel olarak yüz ve
            vücut öne bakan, hareketsiz yani frontal bir duruş hâkimdir. Boncuk dizisi
            saçlar, iri gözler, ideal ölçüler ve yüzde yapay bir tebessüm tipik özellik-
            leridir (Görsel 1.26). Heykeller genellikle bir kaide üzerine yerleştirilerek
            tapınak girişlerine dizilmiş veya anıt mezarlara dikilmişlerdir.
               Klasik Dönem (MÖ 500-323) eserlerine gelindiğinde ise heykellerde
            Arkaik Dönem'deki hareketsiz duruş yerine, hareketli ve asimetrik
            pozisyonlar işlenmiştir. Yüzü ve vücudu farklı yönlere bakan, eği-
            lip bükülen figürler ortaya çıkmıştır. Yüz ifadeleri ciddidir. Baş
            ve vücut oranı bu dönemde 1/6 veya 1/7 olarak sabitlenmiş
            ve sanatçılar bu dönemde eserlerine imza atmaya başlamış-
            lardır. Myron (Mayrın), Phidas (Pidas), Praxiteles (Praksite-
            les), Leohares (Loharis) ve Briyaksis (Biriyaksis) bu dönemin
            önemli sanatçıları arasında sayılabilir (Görsel 1.27, 1.28).         Görsel 1.26: Kouros Of Tenea (Kons Of Teniya)MÖ 560-550,
               Helenistik Dönem (MÖ 323-30) çalışmalarında artık ha-      Münih, Almanya
            reketli heykellere realistik heyecan da eklenmeye başlanmış,
            duyguların dışa yansıtıldığı yüz ifadeleri söz konusu olmuştur.
            Tekli figür yerine çoğunlukla grup heykelleri kullanılan bu dö-
            nemin Bergama ve Rodos adı altında iki büyük ekolü vardır.
            Bergama Ekolü'nün en bilinen örnekleri Apollo Başı, Bergama
            Zeus Tapınagı kabartmaları ve İskender Lahiti'dir. Rodos Eko-
            lü'nde ise Laocoon (Leyakon) ve Oğulları ile Nemrut Dağı hey-
            kelleri  önemli örneklerden sayılabilir (Görsel 1.29).



















                                                                  Görsel 1.27: Disk Atan Atlet, Myron (Miron), MÖ 5. yy.,
                                                                  İngiltere Müzesi



















            Görsel 1.28: Athena, Myron, MÖ 5. yy.,  Frankfurt, Almanya  Görsel 1.29: Nemrut Dağı heykelleri, MÖ 62, Kâhta, Adıyaman




                                                                                                         25
                                                                                                         25
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33