Page 199 - TÜRK VE BATI MÜZİĞİ TARİHİ 12
P. 199

H
              hanende           : Şarkıcı.
                                                            İ
              ikonografi        : Müzikle ilgili konuları görsel verilerden yola çıkarak araştırmayı öngören çalışma alanı.
              intermezzo        : Serbest biçimde yazılan ve kendi kendine bir bütün oluşturan müzik eseri.
                                                           K
              Katolik           : 1. Roma Kilisesinin kendine verdiği ad. 2. Hristiyanlığın mezheplerinden biri. 3. Katolik mezhe-
                                   binden olan kimse.
              kumpanya          : Tiyatro topluluğu.
                                                           L
              libretto          : Bir opera ya da oratoryonun sözleri.
              lietmotif         : Bir sanat eserinde aralıklı olarak tekrarlanan ritmi ve birliği meydana getiren temel motife verilen
                                   ad.
              lirik             : 1. Coşkun, ilhamla dolu. 2. Etkili, coşkun, genellikle kişisel duyguları dile getiren edebiyat. 3. Eski
                                   Yunan edebiyatında lir eşliğinde söylenen sanat eseri.
                                                           M

              melizmatik        : Missaları seslendirirken tek hece üstünde çok nota okuma yöntemi.
                                                           N

              neuma             : Orta Çağ’da bir çeşit nota yazısı.
                                                           O

              opus              : Bestecinin, besteleniş sırasına göre numaralanmış müzik eseri.
              oratoryo          : Solo şarkıcı, koro ve orkestra için yazılmış belirli bir metin üzerine bestelenen çok bölümlü sahne
                                   eseri.
              Ortodoks          : 1. Hristiyan mezheplerinden biri. 2. Bu mezhebe bağlı olan kimse. 3. Dogmaya ve kilise öğreti-
                                   sine uygun olan.
              organum           : Seslerin birbirine uygunluğuna göre düzenlenmesi anlayışı.
                                                           P
              pavan             : İtalya’da 16. yüzyılda ortaya çıkan ve ağır tempolu olarak icra edilen  iki dörtlük ya da dört dörtlük
                                   ölçüde bir saray dansı.
                                                           S
              sazende           : Saz çalan kimse.
              sema               : Mevlevi dervişlerinin ney, nısfiye vb. çalgılar eşliğinde ve kollarını iki yana açıp dönerek yaptıkları
                                   ayin.
              sonorite           : 1. Dolu, derinlikli, doğal özellikler içeren göğüs sesi. 2. Bir çalgıdan yüksek nitelikli, doyurucu
                                   sesler üretme yetisi.
                                                           T

              tavır              : Türk halk müziğinde yöreden yöreye farklılık gösteren çalma ve söyleme üslubu.
              tonalite           : Bir dizinin tonal ilkelere göre kuruluşu.
              trajedi            : Konusunu efsanelerden ya da tarihsel olaylardan alan ve acıklı sonuçlarla bağlanan bir tür tiyatro
                                   eseri, facia, tragedya, ağlatı.
              transkripsiyon     : Herhangi bir çalgı, ses ya da topluluk için yazılmış bir parçayı başka parçalara ya da ses müziğine
                                   uyarlama işlemi.
              tuluat             : Doğaçlama şekillenen tiyatro türü.
              TWV                : Alm.Telemann-Werke-Verzeichnis. Telemann eserleri dizini. George Philippe Telemann’ın eserle-
                                   rinin derlenmesinde opus yerine kullanılan kelimelerin baş harfleri.












        198
   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203   204