Page 68 - ATLETİZM 11

4. KOŞULAR

4.1.1. 100 METRE KOŞUSU
Pist yarışlarının en kısası ve en hızlısıdır. Mutlak sürat gerektiren koşuda atlet, tüm kuvvetini bir
hamlede harcar. 100 m koşusu (Görsel 4.22), atletizmin en fazla ilgi gören, sonucu merakla beklenen
branşıdır. Atletler, birbirinden farklı motor becerilere sahip olmalı ve bu becerileri çok kısa bir zaman
diliminde uyum içinde kullanabilmelidir. Atlet, başlama işaretine en hızlı reaksiyonu verip iyi bir patlayıcı
güçle çıkış yapabilmeli, kısa süre içinde en yüksek süratine ulaşabilmeli ve bu süratini yarış sonuna ka-
dar devam ettirebilmelidir. Reaksiyon zamanı, patlayıcı güç, çabukluk, sürat, süratte devamlılık ve koor-
dinasyon gibi becerilerin üst seviyede olması gereklidir. Bu da sürekli çalışma ve motivasyonla sağlanır.
Koşu ana tribün önündeki virajsız düz parkurda yapılır. Koşuya başlamadan önce ısınma çok önem-
lidir. Isınmayla hızlanan kas içi fizyolojik ve biyokimyasal faaliyetler, kas kasılmasını sağlayan süreçlerin
hızlanmasını sağlar. Bu sayede kaslar uyarılır ve koşu için hazır hâle getirilir.
Atletler kendi kulvarlarına geçerek çıkış takozuna yerleşirler. Başlama işaretiyle adrenalin yüklü olan
atletler büyük bir patlama kuvvetiyle çıkış yaparlar. İlk metrelerde kısa ve seri adımlar atılır.
Çıkışla beraber ilk 40 m’ye kadar atletler en yüksek hızlarına ulaşabilmek için yoğun güç sarf ederler.
Başlangıçta gövde biraz öne eğik durumdadır. Bu sayede öne hareket kabiliyeti kolaylaşır. Atletler, en
yüksek hıza ulaşabilmek için süratlenme yeteneklerini, yarış boyunca bu hızı koruyabilmek için de sü-
ratte devamlılık özelliklerini kullanırlar. Yarış sırasında en yüksek hız erkeklerde 45 km/saat, kadınlarda
40 km/saat’tir. Bu hızlara ancak 40 metreden sonra ulaşılabilir. Gövde ikinci 40 m’den sonra dikleşmeye
başlar ve adım uzunluğu artar. Bu metrelerden sonra atletlerin vücutlarının daha koordineli çalıştığı gö-
rülür. Kollar ve bacaklar arasında eşgüdümlü çalışma seviyesi artar. Kollar dirseklerden 90 derecelik açı
oluşturacak şekilde bükülmeli, bu pozisyonda öne ve geriye hareket ettirilmelidir. Dizler; çabuk ve etkili
basmayı, yeri itmeyi sağlamak için öne ve yukarıya kaldırılmalıdır. 100 metre koşucusu azami fırlayış,
sürat ve adım uzunluğunu sağlayabilmek için ayak uçlarıyla koşmalı ve ayakları yukarıya fazla kaldır-
mamalıdır. Ayak tabanıyla kesinlikle yere basılmamalıdır.

Görsel 4.22: 100 m koşusu

66