Page 75 - BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR TARİHİ 12
P. 75

Eski Türklerde Avcılık     Selçuklu ve Oğuz Türkleri, Müslüman olduktan sonra sahip oldukları kültürlerinde bazı değişik-
            likler yapmışlar ancak temel örf ve âdetlerini terk etmemişlerdi. Selçuklu Devleti’ne ilk şeklini kazandıran
            Tuğrul Bey; avcılık teşkilatını resmî bir kurum hâline getirmiş, avcı birlikleri kurmuş ve ordusunu zinde
    Eski Türkler, avcılığı günlük hayatlarının bir parçası olarak görüyorlardı. Beslenme ve ekonomileri   tutmak için sürek avları düzenlemişti.
 yarı yarıya avcılığa dayanmaktaydı. Avcılığı savaşa hazırlayıcı bir vasıta ve bir ön tatbikat olarak da uygu-     Bütün Türk boylarının günlük hayatında önemli bir yer alan avcılık, Osmanlı devlet teşkilatında
 lar, savaşlardan önce harp taklidi niteliğinde büyük sürek avları düzenlerlerdi.  da resmî bir kurum hâline gelmiştir. Ordunun içinde “avcı birlikleri” yer almıştır. Osmanlı padişahları, av
    Eski Türklerin savaş taklidi olarak   yapmayı sevmekle beraber hiçbiri avı aşırı bir alışkanlık hâline getirmemiştir. Yeri ve zamanı geldiğinde
 yaptıkları avcılık, Selçuklulara ve daha   özellikle belli amaçlarla avlanmışlardır (Görsel 3.44).
 sonra da Osmanlılara aynı şekilde geç-
 miştir. Savaş olmadığı zamanlarda padi-     İnsanlık tarihinin önemli
 şahların birçoğu, zamanlarını büyük av   bir bölümünü oluşturan ve her
 partileri düzenleyerek değerlendirmişler   toplumda görülen av, eski Türk-
 ve böylece özellikle genç kuşakların bini-  lerde zorunlu bir gereksinim, bir
 cilik ve atıcılık gibi sportif hareketlere alış-  tutku idi. Eski Türklerin hayatın-
 malarını amaçlamışlardır (Görsel 3.43).  da avın farklı bir yeri, özel bir an-
    Selçuklu hükümdarı Sultan Melik-  lamı vardı. Yaşamsal ihtiyaçların
 şah, avcılık konusunda dünyadaki ilk bi-  karşılanması amacıyla yapılan
 limsel kitabı yazdıran kişidir.  “Saydname-i   av, aynı zamanda yapılacak sa-
 Melikşah” adıyla Farsça yazılan kitap, daha   vaşların en önemli hazırlığıydı.
 sonra Fransızcaya çevrilerek pek çok kita-     Eski Türklerin büyük av-
 ba kaynaklık etmiştir. Osmanlı padişahları   ları, Batı dünyasının eski ve yeni
 da avcılığı sevmişler, avcılık hakkında ya-  av düzenleriyle karşılaştırılama-
 zılmış kitapları okumuş hatta yeni kitaplar   yacak kadar görkemli olurdu.
 yazılmasını da teşvik etmişlerdir.  Av; tazı, sağar, şahin, doğan,
    İslamiyet’ten önceki Türk devlet-  sungur, tavşancıl, çakır gibi ava
 lerinde özellikle bozkır kültüründe atlı   alıştırılmış türlü hayvanlarla ke-
 sporların başında avcılık gelmekteydi.   ment, ok, mızrak gibi araçlarla
 Orta Asya’daki Türklerde av, bir töre hâlini   at üzerinde ya da yaya olarak ya-
 almıştı. Bu töre, aile düzenini etkileyecek   pılırdı. Kâşgarlı Mahmud, tuğrul
 kadar önemliydi. Ava çıkacak avcı; o gece   (turul) denilen tavşancıl için “En
 eşinden ayrı bir odada yatar, kimseyle   iyisi bin kez tutan ve sadece biri-
 konuşmaz, yapacağı her şeyi sır gibi gizli   ni yiyendir.” demiştir.
 tutardı. Bu inançlara aykırı hareket edilir-     Avcılık,  Türk aile kültü-
 se avın verimsiz olacağına inanılırdı.  rünü de etkilemiştir. Bunun en
    İslamiyet öncesi Türk kültüründe   çarpıcı örneği ise erkek çocuk-
 önemli bir yeri olan avcılık, dinî bir boyut   lara alakuş, alpkuş, aksungur, af-
 da  kazanmıştı.  Altay  halkı,  ormanlar  ve   şin, çağrı, çavlı, karaca, karakuş,
 dağlarla manevi bir bağ kurmuş, hayatla-  laçin, toğan, tuğrul gibi avcı kuş
 rını buna göre düzenlemişti. Altay Türk-  isimlerinin verilmesidir.
 leri, ava çıkmadan önce çeşitli dinî ayin-
 ler yapar, avın verimli ve başarılı olması   Görsel 3.43: Avcılık minyatürü  Görsel 3.44: Avcılık minyatürü
 için gereken örf ve âdetlere uyarlardı.
    İslamiyet’in kabulüyle avcılıkla ilgili dinî boyut daha da zenginleşmiştir. İslamiyet’e göre yeryü-
 zündeki her şey gibi hayvanlar da insanın hizmetine ve faydasına sunulmuştur. Ancak onların israf edil-  4. ETKİNLİK
 meleri ve gereksiz yere yok edilmeleri yasaklanmıştır. Ayrıca hayvanlara merhamet edilmesi ve sevgi
 duyulması istenmiştir.  PANO YAPALIM
    Avcılığı yasa ile devlet düzenine ilk sokan devlet adamı, Moğol Hanı Cengiz Han’dır. Cengiz Han,
 av için “savaşın okulu” demiştir. Cengiz Han, avın yapılışını ve kurallarını yasa ile belirlemiştir.
    Türkler avladıkları hayvanların et, deri, kemik ve boynuzlarından yararlanırdı. Hayvanların deri ve      Eski Türk devletlerinde yapılan sporların görselleri İnternet ortamında araştırınız. Görselleri sınıfı-
 kürklerinden kıymetli olanlarını satarlar, diğerlerinden elbise, kalpak ve çizme yaparlardı. Boynuzlarını   nızdaki panoya asınız.
 da yay ve ok yapımında kullanırlardı.









 72  TÜRK TARİHİNDE BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR                                                     TÜRK TARİHİNDE BEDEN EĞİTİMİ VE SPOR  73
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80