Page 109 - Türk Dili ve Edebiyatı

TÜRK DİLİ VE EDEBİYATI 11

Fen Müdürü tam zamanında sordu:

“Ne yapmak niyetindesin bu adamı?”
Emniyet Müdürü içini çekti:
“Ben de onu düşünüyorum.”

“Deli bu be... ha?”
“Belki tam deli değil. Şu hani bir şövalye vardı.. İspanyol...”

“Evet, Don Kişot...”
“Don Kişot’a benziyor. Mahalleli şikâyette haklı. Buradan alıp senin mahalleye vermeyi düşünmüş-
tüm, ama olmaz.”
“Niçin?”

“Herif bekçi değil, Türkiye Cumhuriyeti’ni toptan disipline sokmaya memur biri nerdeyse, bir dik-
tatör. Sana ne mahallelinin erken ya da geç yatmasından?”
Fen Müdürü:

“Dur,” dedi, “dur...”
“Hayrola?”
“Aklıma bir şey geldi.”

“Ne?”

“Bu adamı bana ver.”
“Ne yapacaksın?”
Fen Müdürü kafasında iyice toparladıktan sonra:

“Benim fabrikanın gece kontrolörü yaparım. Fabrika içlerini dolaşır benim eski kontrolör Nuh’la
birlikte...”
Emniyet Müdürü şöyle bir düşündü, fena olmazdı galiba. Komiser’e gereken talimatı verir, tereya-
ğından kıl çeker gibi, şişi ya da kebabı yakmadan...
“Oldu,” dedi.

Komiser kapı yanında konuşulanları dinliyor, gülümsüyordu. Emniyet Müdürü:
“Gururunu okşayıp istifayı bastırırsın. Oldu mu?”

“Emredersiniz beyefendi...”
(...)

Ustalar çıkıp gittikten sonra Fen Müdürü, “E...” dedi. “Gezip dolaştın mı bakalım?”
Murtaza hâlâ sinirliydi. Fen Müdürü’nün masasına önemle sokuldu, onu gözden geçirdikten son-
ra, ”Gezdim,” dedi.
“Nasıl buldun?”

107