Page 25 - Türk Dili ve Edebiyatı 10 | 2.Ünite

HİKÂYE

Mecnun bu duruma sevinir ve Leyla’sına sitem ettiği için pişmanlık duyar.
Mecnun’un babası, oğlunun durumu karşısında duyduğu acılara dayanamaz ve ölür. Mecnun’un ettiği beddualar
neticesinde İbn-i Selam da hastalanır ve ölür. Leyla kocasının ölümünden sonra ailesinin yanına taşınır. Kocasının
ölümünü bahane ederek sürekli ağlar. Babası onun içinde bulunduğu duruma dayanamaz ve kabilesini de alıp başka
bir yere taşınmaya karar verir. Yolda giderken Leyla kaybolur. Leyla’nın yol sorduğu adam adının Mecnun olduğunu
söyler. Leyla onu tanımaz ve Mecnun’a çıkışır. Sonunda Mecnun’u tanır. Mecnun da Leyla’yı tanır ama onu istemez.
Çünkü artık gözünde maddenin değeri kalmamıştır ve Leyla’sını tamamen ruhuyla sevmektedir. Leyla, Mecnun’un
ulaştığı mertebeyi fark eder ve kendisini aramaya gelen adamla birlikte babasının yanına döner. Bir süre sonra hasta-
lanır ve ölür.
Mecnun, Leyla’nın ölümünü Zeyd’den öğrenir. Onun mezarı başına gider, ağlar, şiirler söyler. Leyla’sının me-
zarını kucaklar ve ölür. Onu bu hâlde bulanlar, Mecnun’u da Leyla’nın mezarına gömerler. Mezarın başından ayrıl-
mayan Zeyd, rüyasında iki âşığı cennette görür. Bunun üzerine iki âşığın mezarı, bir türbe gibi halkın ziyaret ettiği bir
yer hâline gelir.
Aşağıda mesnevinin Kays ile Leyla’nın okulda karşılaştıkları anı anlatan başlangıç bölümünü oku-
yacaksınız.
1. Mektebde anunla oldı hemdem 14. Göz merdümeginden olsa hâlî
Bir nice melek-misâl kız hem Göz merdümegi olurdı hâli

2. Bir saf kız oturdı bir saf oğlan 15. La’l ü dürri gösterürdi her dem
Cem’ oldı behişte hûr u gılmân Evrâk-ı gül içre akd-ı şebnem

3. Oğlanlara kızlar olsalar yâr 16. Ebvâb-ı tekellüm etse meftûh
Aşkda bulunur revâc-ı bâzâr Emvâta verürdi müjde-i rûh

4. Kız nergis-i mest edüp füsûn-sâz 17. Şimşâd-ı latifine mürekkeb
Oğlana satanda şîve vü nâz Sîb-i zenah u turunç-ı gabgab
5. Oğlan nice sabr pîşe kılsun 18. Endâmı latîfe-i ilâhî
Ver sabrı hem olsa nîşe kılsun Deryâ-yı letâfet içre mâhî

6. Ol kızlar içinde bir perî-zâd 19. Şehbâz bakışlu âhû gözlü
Kays ile muhabbet etdi bünyâd Şîrîn-harekât u şehd sözlü
7. Bir turfa sanem ki akl-ı kâmil 20. Râh u revişi müdâm gamze
Gördükde anı olurdı zâ’il Baştan ayağa tamâm gamze

8. Zülfeyn-i müselseli girih-gîr 21. Ayruksıca şekl ü hoşca peyker
Cân boynına bir belâlı zencîr Yahşıca sanem güzelce dilber
9. Ebrûsı hamı belâ-yı uşşâk 22. Âlem ser-i mûyınun tufeyli
Hem cüft letâfet içre hem tâk Mahbûbe-i âlem adı Leylî

10. Her kirpiği bir hadeng-ı hûnrîz 23. Kays anı görüp helâk oldı
Peykân-ı hadengi gamze-i tîz Bin şevk ile derdnâk oldı

11. Deryâ-yı belâ cebîn-i pâki 24. Ol nâdire hem ki Kaysı gördi
Çîn-cünbiş-i mevc-i sehm-nâki Bin sevk bulup özin yitürdi

12. Çeşm-i siyehine sürmeden âr 25. Gördi ki bir âfet-i zamâne
Hindûsına hem giriftâr Misli dahı gelmemiş cihana
Vezin: Mef’ûlü / Mefâ’îlün / Fe’ûlün
13. Ruhsârına reng-i gâzeden neng
Hergiz ana gâze vermemiş reng Fuzuli, Leyla vü Mecnun
(Büyük Türk Klasikleri)

57