Page 20 - Türk Kültür ve Medeniyet Tarihi 11 | 4.Ünite
P. 20

4. Ünite


                    Hazine Gelirleri
                    Osmanlı  Devleti’nin  mali  sistemi;  merkez  maliyesi,  tımar  ve  vakıflardan  oluşmaktadır.
               Bu  gelirler;  mukataa  gelirleri,  cizye  gelirleri  ve  avarız  gelirleri  olmak  üzere  üç  başlık  altında
               toplanabilir (Şema 4.3).


                                        MERKEZ MALİYESİ TEMEL GELİR KAYNAKLARI



                 Mukataa Gelirleri                 Cizye                          Avarız


                 Geliri doğrudan merkezî hazineye   İslam devletlerinde gayrimüs-  Örfî vergilerden olan avarız,
                 aktarılan vergi ve gelir kaynakla-  limlerden; güvenliklerinin sağ-  divanın kararı ve padişahın
                 rıdır. Gümrük, darphane, tuzlalar   lanması ve askerlikten muaf   onayından sonra olağanüstü
                 ve maden gelirleri gibi devlete ait   tutulmaları karşılığında alınan   durumlarda reayadan alınan
                 kaynaklar mukataa usulüyle işle-  bir vergidir. Bu vergi, askerlik   vergiydi.
                 tilmiştir. Mukataalar, günümüzde   çağına gelmiş sağlıklı erkekler-
                 özel teşebbüsler tarafından işleti-  den alınırdı.
                 len şirketlere benzemektedir.


               Şema 4.3: Merkez maliyesi temel gelir kaynakları
                     Devletin en önemli giderleri arasında asker maaşları (ulufeler) ve savaş harcamaları vardı.
               Ulufeler devlet giderlerinin %70’lik kısmını, savaşlar ise %30’luk kısmını oluştururdu. Günümüz-
               de kamu yatırımı olarak değerlendirilen harcamalar bu bütçeden karşılanmazdı. Çünkü bayın-
               dırlık, eğitim ve sağlık harcamaları ile diyanet işleri için yapılan harcamalar hazineden para çıkışı
               ile değil; vakıf gelirleri, ocaklık vb. gelirler ve vergi muafiyetleri ile yapılırdı. Vergiler ise; şerî ve örfî
               vergiler olmak üzere ikiye ayrılırdı (Şema 4.4).

                                            OSMANLI DEVLETİ’NDE VERGİLER




                 Şerî Vergiler                              Örfî Vergiler
                    ● Öşür: Müslümanlardan alınan ürün ver-    ● Çifthane: Bir çift öküz ile işletilebilen araziden alı-
                   gisi.                                      nan vergi.
                    ● Haraç:  Gayrimüslimlerden  alınan  ürün     ● Çift bozan: Toprağını izinsiz olarak terk eden veya
                   vergisi.                                   üç yıl üst üste ekmeyenden alınan vergi.
                    ● Cizye: Gayrimüslim erkeklerden askerlik     ● İspenç: Gayrimüslimlerden alınan toprak vergisi.
                   yapmamaları karşılığında alınan vergi.      ● Bac: Çarşı ve pazardan alınan vergi.
                    ● Ağnam: Küçükbaş hayvan vergisi.          ● Ağıl: Sürü sahiplerinden alınan vergi.

                                                               ● İmdadiyeyi Seferiye: Sefer sırasında alınan vergi.
                                                               ● İmdadiyeyi Hazariye: Barış zamanında alınan vergi.
                                                               ● Derbent: Köprü veya geçitlerden alınan vergi.
                                                               ● Avarız: Olağanüstü hâllerde alınan vergi.

                Şema 4.4: Osmanlı Devleti’nde vergiler

                    Osmanlı  Devleti’nin  toprakları  üzerinde  tek  tip  vergi  düzeni  yoktu.  Fethedilen  bölgelerin
               coğrafî şartları, etnik ve kültürel özellikleri ile sosyal ve ekonomik yapısı dikkate alınarak vergi
               konusunda ayrı ayrı düzenlemeler yapılırdı. Dönemin şartlarında Osmanlı’nın bu vergileri nakit
               olarak merkez hazineye toplayıp harcaması güç olduğu için Tımar Sistemi içinde vergi toplama
               hakkı dirlik sahiplerine ve vakıflara bırakılmıştı.




                                                            148
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25