Page 82 - ÇAĞDAŞ DÜNYA SANATI TARİHİ 12

3. ÜNİTE

Andre Derain (1880-1954): Önemli bir fovist sanatçıdır.
Vlaminck, Matisse ve Picasso gibi sanatçılar Derain’in
tarzının belirmesinde etkili olmuştur. 1901’de gördüğü Van
Gogh sergisinden sonra fovist anlayışa yönelmiştir. 1905’te
Güz Salonu’nda fovistlerin ilk sergisine katılmıştır. Sanatçı
bu yıllardan sonra resmi yalnız renklerle ifade etmekten
vazgeçmiş ve Cezanne’nin etkisiyle biçim kaygısının
giderek daha ağır bastığı kompozisyonlara yönelmiştir.

1906’da Picasso’yla tanışmasından sonra resimlerinde çok
hafif de olsa kübizm etkileri sezilmiştir. Ancak Derain’in
sanatı asıl gücünü renksel yoğunluktan almıştır. Ünlü yapıtı
“Westminster Köprüsü” bu anlamda renksel bir hareket
sunmaktadır (Görsel 3.75). Gotik ve zengi heykel sanatın-
dan etkilenen sanatçı, 1913-1914 yılları arasında dinî figür-
ler ve natürmortlar yapmıştır. Bu dönem Derain’in Gotik Görsel 3.75: Westminster Köprüsü, Derain,
anlayışla eserler yaptığı bir dönemdir. Savaştan sonra 1907, Orsay Müzesi, Fransa
sanatçının resim araştırmaları yeniden yön değiştirmiştir.
Rönesans’tan Caravaggio ve barok stilinden Corot,
Courbet, Delacroix ve Renoir’e kadar çeşitli kültürlerle
beslenen bir realizme yönelmiştir. Sanatçı zaman geçtikçe
eski ustalara daha çok bağlanmış, onları örnek alarak resim-
lerine yepyeni ve orijinal bir nitelik vermeye çalışmıştır.

1924 yılında “Harlequin ve Pierrot” adlı eserini yapmıştır
(Görsel 3.76). Bu yıllardan itibaren eserlerinde realist bir
görüşle figürler, peyzajlar, mecazi ve mitolojik sahneleri
canlandırmıştır.
Görsel 3. 76: Harlequin ve Pierrot, Görsel 3.77: Yeşil Tonlarla Madam
Derain, 1924, Derain, Derain, 1907,
Sanatçının önemli eserleri “Vers Vadisi”, “L’Estaque”, Orangerie Müzesi, Fransa Modern Sanatlar Müzesi, New York
“Balıkçı Tekneleri Collioure”, “Cassis Manzarası”, “Yeşil
Tonlarla Madam Derain”dir (Görsel 3.77).

Maurice de Vlaminck (1876-1958): Spor ve müzikle
uğraşan sanatçı, Derain’in etkisiyle resme yönelmiştir. “Renkler bizim için dinamit lokumlarıydılar, biz resme derhâl
renk ile başlıyorduk”
Sanatçı, 1901’de Van Gogh'un sergisinde tanıştığı Henri
Matisse’den etkilenmiştir. 1905-1906 “Sonbahar Salonu” Derain
sergisinde yapıtlarını sergileme fırsatını bulmuştur.

1907'ye kadar saf renklerle yaptığı resimlerine Van Gogh
üslubundaki fırça vuruş tekniğiyle hareket kazandırmıştır.
1908 yılından sonra renklerini Cezanne’nin etkisiyle
yumuşatmıştır.

Vlaminck kişisel gerilimini, tutkularını geçmişten
arınmış ve özgür biçimde eserlerine aktarmıştır. Onun
için sanat, kişileri yargılayan bir toplum karşısında tek
başına verilen bir savaştır. Eserlerindeki renk coşkusu
sanatçının bu üslübunun bir yansımasıdır (Görsel 3.78).
Yıllar geçtikçe gençliğin atılganlığından sıyrılmış, daha
durgun ve derin ögelere yönelmiş, duygu ve mantık arasın-
daki dengeyi olumlu biçimde sağlamayı denemiştir.

Görsel 3.78: Bougival Bölgesi’ndeki La Machine Şehri Restoranları,
Vlaminck, 1905, Orsay Müzesi, Paris

79