Page 112 - ATLETİZM 12

3

ATLAMALAR

Koşunun son kısmında yapılan kavis, atlete sıçramak için uygun pozisyon sağlar. Yaklaşma koşusu
9-11 koşu adımı mesafeden başlıyorsa koşu tarafındaki çıta dikmesinin yanından 3-4 m uzunluğunda
bir mesafe belirlenir (Görsel 3.20). Belirlenen mesafenin gerisine koşunun başladığı yöne doğru 6-9 m
arasında değişen bir uzaklık işaretlenir, bu işaretten de geriye 4-6 koşu adımı bir nokta ile işaretlenir. En
son belirlenen nokta koşuya başlama noktasıdır. Bu noktadan ilk işaretlenen yere kadar olan mesafe düz
koşulur, işaretten itibaren de kavis yapılarak sıçrama noktasına doğru koşulur (Görsel 3.20).

Görsel 3.20: Kavisli koşu mesafesi

B) Sıçrama: Amaç koşarak kazanılan hızı, dikey hıza dönüştürerek çıtayı geçmek için en yüksek noktaya
sıçramaktır. Atlet sıçrama sayesinde çıtayı geçmek için uygun vücut pozisyonuna gelebilir. Sıçramanın
sağlıklı olabilmesi için uygun noktada harekete başlanması gerekir. Bu da çıtaya bir kol mesafesi kadardır
(Görsel 3.21). Çok geriden veya çok önden yapılan sıçramalarda atletin çıtayı düşürerek hata yapma riski
yüksektir.
Atlet, harekete başlangıç öncesinde sıçrama bacağının ayağıyla yere koşu yönünde ve geçme çıtasına
paralel olarak basar. Sıçramanın başlangıcında sıçrama ayağı gergin duruma geçerken savurma bacağı
dizden bükülü şekilde çıtaya paralel şekilde yukarıya savrulur (Görsel 3.21). Kollar dirseklerden bükülü
şekilde yukarı götürülür ve böylelikle vücudun yukarı hareketine katkı sağlanır (Görsel 3.21). Sıçramayla
birlikte sırt aşağıya doğru döndürülür, omuzlar kalça ekseninden çıtaya doğru eğilerek geçmeye hazır şekle
gelir (Görsel 3.21).

Görsel 3.21: Sıçrama anı çizimi

110