Page 21 - Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli Öğretim Programları Okuryazarlığı Öğretmen Kılavuz Kitabı

TÜRKIYE YÜZYILI MAARIF MODELI ÖĞRETIM PROGRAMLARI

• Öğrencinin değişikliğe gereksinim duyduğunu gördüğünüzde,

• Bu değişikliğin öğrencinin önemli fikirleri anlama ve önemli becerileri kullanma olasılığını artıracağına
inandığınızda yapın.
Öğrencilerin bilgiye en kolay nasıl eriştiklerini, bilgiyi nasıl işlediklerini ve ifade ettiklerini incelemek için
öğrenme profilleri ve çoklu zekâ teorilerine bakılır. Öğrencilerin öğrenme profilleri, öğrenme deneyimleri,
çoklu zekâ türleri ve düşünme stilleri hakkında toplanan bilgiler öğretim için bir giriş noktası ve dikkat çekme
için kullanılmalıdır. Bu nedenle öğrencilerin güçlü yönleri hakkında bilgi sahibi olma konusu önemlidir. Ayrıca
öğrencilerin kendileri hakkındaki bilgilerini artırmaları ve öğretmenlerin öğrencilerin öz değerlendirme ve
yaşam boyu öğrenme gibi üstbilişsel beceriler geliştirmelerine yardımcı olmaları da önemlidir. Kişinin nasıl
öğrendiğini bilmesi, öğrenmeye devam edebilmesi için gerekli bir bilgidir. Öğrenme; en yaygın öğrenme
profili sınıflamasına göre işitsel, görsel, dokunsal ve kinestetik olarak sınıflandırılmaktadır. Ancak farklı
sınıflandırmalar da vardır. Örneğin 4mat modeline göre (I) Yaratıcı Öğrenen, (II) Analitik Öğrenen, (III)
Tek Duyulu Öğrenen ve (IV) Dinamik Öğrenen şeklinde bir sınıflandırma daha bulunmaktadır. Bir diğer
sınıflandırma ise (1) Kendini İfade Eden Öğrenciler, (2) Ustalık Öğrencileri, (3) Anlayarak Öğrenenler ve
(4) Kişiler Arası Öğrenenler olarak başlıklandırılmıştır. Öğretmenlerin bu sınıflandırmalara hâkim olması ve
bunları dikkate alarak öğrencilerin öğrenme profillerini çıkarması beklenmektedir.

6.3.2. İçerik Farklılaştırma
Program içeriğini farklılaştırmak için hangi strateji kullanılırsa kullanılsın, farklılaştırmanın tüm öğrencileri
eleştirel düşünmeye teşvik etmesi ve her bir öğrenci için ulaşılabilir uygun zorluk seviyesinde tasarlanmış olması
önemlidir. Daha önce de belirtildiği gibi temel kavramların açıklığı ve istenen çıktılar, tutarlı program içeriği
planlamak için esastır. Öğretmenler, öğrencilerin içeriği önceki bilgi ve deneyimleriyle ilişkilendirmelerine
yardımcı olmak için birçok farklı teknik kullanır. Yeni bir konuyu tanıtırken öğrencilerin ön bilgilerini ve
potansiyel ilgilerini değerlendirmek için bir ilan panosunu süslemek ya da bir yazı tahtasını resmetmek ve
dersin ya da ünitenin ana kavramıyla ilgili bir soru sormak gibi teknikler kullanılabilir.
Öğrencilerin öğrendiklerini (program içeriği) farklılaştırmak için çeşitli yaklaşımlar vardır. Bunlar arasında
kavram temelli öğretim, çeşitli kaynaklardan yararlanma, öğrenciden öğrenciye desteklere erişim, teknolojiden
yararlanarak bağımsız çalışma veya güncel keşifler tasarlama, öğrenme merkezleri tasarlama, grup
araştırmalarını dâhil etme, program sıkıştırması uygulama, bireyselleştirilmiş öğrenme sözleşmeleri tasarlama
ve farklı düzeylerde sorular sorma yer alır. İçerik farklılaştırmada dikkat edilecek hususlar şunlardır:
• Hazır bulunuşluk, ilgi ve öğrenme stillerine göre içerik belirlenir.

• Öğrencilerin ilgisini çeken güncel konular dâhil edilir. İçeriğin öğrencilerin ilgilerine göre farklılaştırılması,
öğrencilerin ilgi alanlarına göre materyaller hazırlanmasıyla hem ilgi alanlarında çalışma şansı hem de
ilgilerini genişletme imkânı verilerek yapılır.

• İçeriğin öğrencilerin öğrenme profillerine göre farklılaşması ise bilginin sunumu ve bilgiye erişiminin
öğrencilere göre farklılaştırılmasını içerir. Örneğin içerikte sunulacak materyalin görsel, işitsel ve
kinestetik yollarla sunumu yapılabilir.

• Çeşitli perspektifler dâhil edilebilir.
• Öğrencilerin deneyimlerinden yararlanılabilir.

• Tek boyutlu yaklaşımlar yerine çok boyutlu yaklaşımlar için çaba gösterilebilir.
• Kaynak ve malzeme temin ederken yaratıcı düşünülebilir.

• Öğrenci çalışmaları için net beklentiler, makul zaman çizelgeleri ve kalite göstergeleri oluşturulabilir.

21