Page 17 - Tarih 11 - Ünite 2
P. 17

DEĞİŞİM ÇAĞINDA
                                                                                     AVRUPA VE OSMANLI

               olarak ordunun her türlü ihtiyacını karşılayan tımar sistemi de
               ihmâl edilmiştir. Bu durum Osmanlı ordusunun lojistik sistemini
               de sekteye uğratmıştır.
               Tımarlı Sipahilerin sayılarının azaldığı dönemde devlet, ordunun
               asker ihtiyacını karşılayabilmek için farklı yöntemler geliştirme-
               ye çalışmıştır. Bu amaçla sekban, sarıca ve levent olarak bilinen
               ücretli geçici askerler orduya alınmaya başlanmıştır. XVI. yüzyılda
               Avusturya’yla yapılan savaşlarda, Anadolu ahalisinden tüfekli asker
               bölükleri oluşturulmuştur. Osmanlı Devleti, ateşli silah kullanmayı
               bilen bir ya da iki sefer için askere alınan ve daha sonra terhis
               edilen askerlerin serbestçe silah taşımalarına da izin vermiştir.
               Sekbanlar, seferlerden sonra köylerine geri dönmek yerine, eşkı-
               yaya katılarak Anadolu’daki ayaklanmalara destek olmuş ve bu
               durum uzun vadede başka sorunları da beraberinde getirmiştir.



                 Tımar sisteminin bozulmasının nedenleri şunlardır:

                 • Tımarların, sipahiler dışında kimselere verilmesi,

                 • Tımarların saray görevlilerinin eline geçerek özel mülk veya
                   vakfa dönüştürülmesi ve rüşvet karşılığı verilmesi,

                 • Dirliklerin parayla alınıp satılır hâle gelmesi,

                 • Sipahilerin gösterişli yaşama arzusu ve çok para kazanma
                   hırsı,

                 • Nüfusun hızlı artması,

                 • Enflasyon artışı ve paranın değer kay-
                   betmesi,

                 • Geleneksel silahlarla savaşan sipahilerin,
                   ateşli silah eğitimine ayak uyduramaması,

                 • Uzun süren savaşların yaşanmasıdır.



               XVI. yüzyılın sonlarından itibaren tımar sis-
               teminin bozulmasıyla Osmanlı Devleti hem
               asker ihtiyacını karşılamak hem de ordunun
               lojistiğini sağlamak için yeni arayışlar içine
               girmiştir. Devlet, ordunun lojistiğini sağlamak
               ve ulufeli askerin (Görsel 2.21) maaşlarını
               ödemek için gerekli olan nakit para ihtiya-
               cını, tımar topraklarını mukataa hâline geti-
               rerek karşılamaya çalışmıştır. Devletin nakit
               ihtiyacının giderek artması sonucu mukataa
               araziler üzerinde zamanla farklı uygulamalar
               yapılmıştır. Bu uygulamalarla mirî topraklar,                                     Görsel 2.21
               devlet denetiminden çıkmış, mülk ve vakıf statüsüne geçirilerek                  Ulufeli asker
               bir anlamda özelleştirilmeler yapılmıştır.                                            (Tablo)


                                                                                                          63
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22